Μέσα από την ψυχοθεραπευτική δουλειά με άλλους ανθρώπους αλλά και τις προσωπικές δυσκολίες που χρειάστηκε να διαχειριστώ στη δική μου πορεία, μοιράζομαι τις αξίες που θεωρώ ότι βοηθούν το ταξίδι προς την προσωπική μας εξέλιξη και τη θεραπεία. Αυτές είναι:
Να παρατηρώ τον εαυτό μου: Η ικανότητα να πλοηγούμαστε στο μυαλό μας και να παρατηρούμε τις σκέψεις, τα συναισθήματα, τις ενδείξεις που μας δίνει το σώμα μας, και τις συμπεριφορές μας.
Να έχω επίγνωση: η προσπάθεια να είμαστε ενήμεροι όσο πιο συχνά μπορούμε για τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές μας, το πώς συνδέονται και την επίδραση που έχουν στις σχέσεις μας και στις αποφάσεις μας.
Να αποδέχομαι: Τον εαυτό μας όπως είναι, αυτή τη στιγμή. Ακόμα και αν δεν είναι εκεί που έχουμε βάλει στόχο.
Να είμαι ειλικρινής: Με τον εαυτό μας κυρίως. Θέλει κουράγιο και θάρρος να μας δούμε όπως είμαστε, χωρίς επικριτικότητα και δικαιολογίες.
Να είμαι ευάλωτη/ος: το κουράγιο να παρουσιαστούμε όπως είμαστε, με τους περιορισμούς μας και με τα κομμάτια του εαυτού μας για τα οποία μπορεί να μην είμαστε περήφανοι ή να είχαμε απορριφθεί μεγαλώνοντας.
Να δεσμεύομαι: Ακόμα κι αν έχουμε πολλά μπρος πίσω ή νιώθουμε κάποιες μέρες ότι δεν προχωράμε, να δεσμευόμαστε ξανά και ξανά στις προσπάθειες μας.
Να συμπονώ: Το πρώτο άτομο στο οποίο χρειάζεται να δείξουμε συμπόνια είναι ο εαυτός μας. Συνήθως όταν τα καταφέρουμε σε αυτό γινόμαστε και πιο συμπονετικοί με τους άλλους γύρω μας.
Να εξασκώ την περιέργεια μου: Όταν έχουμε τη στάση ότι ξέρουμε, σταματάμε να μαθαίνουμε και δεν επιτρέπουμε στο καινούριο να έρθει. Είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε μια στάση περιέργειας. Όπως ένας επιστήμονας που έχει μια υπόθεση, κάνει ένα πείραμα και είναι ανοιχτός να απορρίψει αυτό που πίστευε αρχικά αν έρθουν νέα δεδομένα έτσι κι εμείς ωφελούμαστε και προχωρούμε όταν είμαστε αρκετά ανοιχτοί να αφήσουμε πεποιθήσεις που μπορεί να κρατάμε σφιχτά αλλά δεν επιβεβαιώνονται από τα νέα δεδομένα . Αυτή η στάση και στην προσωπική μας ζωή είναι που μας επιτρέπει να προχωράμε.
Να έχω χιούμορ: με τον εαυτό μας, τους περιορισμούς του, και με τα παράδοξα της ζωής.
Να έχω πίστη: το καύσιμο που μας επιτρέπει να συνεχίζουμε όσο δύσκολα κι αν είναι τα πράγματα.
Comments