Το Νευρικό Σύστημα μας δείχνει πόσο ασφαλείς νιώθουμε

Λίγο πολύ είναι γνωστή η επίδραση του στρες στην υγεία μας. Λιγότερη προσοχή δίνεται στο πώς το χρόνιο στρες επηρεάζει τις σχέσεις μας, την ικανότητα μας να βιώνουμε χαρά και να αφηνόμαστε σε αυτές. Παρατηρώντας όμως τον εαυτό μας και τις αντιδράσεις του Νευρικού μας συστήματος μπορούμε να πάρουμε πολλές απαντήσεις και να ξεκινήσουμε το ταξίδι για την αλλαγή.

Η κατάσταση του Νευρικού συστήματος μας δείχνει πόσο ασφαλείς αισθανόμαστε συναισθηματικά.

Ένα μέρος του Νευρικού μας Συστήματος, το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα (ΑΝΣ), διαμορφώνει τις εμπειρίες ασφάλειας και επιδρά στην ικανότητά μας να συνδεόμαστε με τους άλλους.

Έτσι όπως είναι φτιαγμένο σε επίπεδο φυσιολογίας, δημιουργεί τις συνθήκες να βρεθούμε σε τρεις καταστάσεις:

1) Στην κινητοποίηση: εδώ έχοντας αντιληφθεί κάποιο κίνδυνο, απελευθερώνονται οι ορμόνες του στρες, είμαστε σε ένταση και προετοιμαζόμαστε για μάχη ή φυγή από μια κατάσταση. Οι άλλοι δεν είναι ασφαλείς. Εδώ δεν ασχολούμαστε με την κοινωνική σύνδεση.

2) Στην αποσύνδεση: εδώ είναι το τελευταίο καταφύγιο μας για να προστατευτούμε από κάτι επώδυνο. Νιώθουμε χαμένοι στις σκέψεις μας, μόνοι, απομακρυσμένοι ψυχικά από την επαφή μας με τους άλλους και το περιβάλλον.

3) Στην κοινωνική σύνδεση: εδώ είμαστε χαλαροί, νιώθουμε ασφάλεια με τους κοντινούς ανθρώπους, επιθυμούμε την επαφή, νιώθουμε τη χαρά.

Όταν υπάρχει ιστορικό ψυχικών τραυμάτων που δεν έχουν επεξεργαστεί, βιώνουμε πιο έντονες και ακραίες αυτόνομες αντιδράσεις. Αυτό εμποδίζει την ικανότητα μας να ρυθμίσουμε τα συναισθήματα μας και να νιώσουμε ασφαλείς. Βρισκόμαστε δηλαδή πιο συχνά σε κατάσταση κινητοποίησης ή αποσύνδεσης. Η σύνδεση με τους άλλους γίνεται πολύ δύσκολη έως και επώδυνη.

Το ψυχικό τραύμα επηρεάζει την ικανότητα μας να συνδεθούμε με τους άλλους με το να αντικαθιστά μοτίβα σύνδεσης με μοτίβα προστασίας. Αυτό είναι σημαντικό για την ψυχική μας ευεξία, γιατί τα μοτίβα προστασίας σχετίζονται με το να επιβιώνουμε ενώ τα μοτίβα σύνδεσης με το να ζούμε.

FOOD FOR THOUGHT: Παρατηρώντας τον εαυτό σου, πόσο χρόνο περνάς στην κάθε κατάσταση: Κινητοποίηση, αποσύνδεση, κοινωνική σύνδεση;